Şövalyenin klasik fikri, at sırtında feodal lordunun ve kralının düşmanlarıyla savaşan, şövalyelik ilkelerini destekleyen bir askerdir. Şövalyeliğin Kutsal Kabir'in Şövalyeleri Nişanı'ndan (Atlılar) kaynaklandığı düşünülmektedir. Şövalyenin şu andaki resmi bize “Roland Şarkısı” ndan ve 1066’da İngiltere’nin Norman Fethi sırasında Fransa’dan İngiltere’ye gelen Büyük Charles ve onun paladinleri hakkındaki diğer efsanelerden geldi. Tarihsel olarak, sadece ayrı bir sınıf insan bir şövalye olabilirdi, fakat son yüzyılda bir şövalye haline gelen birkaç yeni yol ortaya çıktı.
Gayrimenkulün ortaya çıkışı
Eski Roma'da bile, eşitlik gibi bir toplum katmanı vardı. Bu sürücülere karşılık gelir. Mülkiyet ayrıcalıklı bir konuma sahiptir. Ancak, şövalyeliğin ortaya çıkmasındaki ana etki, halkların Büyük Göçleri sürecinde göçebe Hunların işgaliyle sağlandı. IV-VII yüzyıllarda öyleydi. Göçebeler ağır silahlara ve uzun kılıçlara sahipti, sonunda ortaçağ Avrupa'ya yayılan şövalye imajının prototipi haline geldiler.
Francia’da, Arapların saldırısı sırasında, serbest köylülerden ayak birlikleri hüküm sürdüler, işgalcileri kovamadılar. Karl Martell kiliseyi ve taç topraklarını dağıtmaya, geçici veya sınırsız kullanım için özgür, ancak topraksız insanlar vermeye başladı. Buna karşılık, atlı hizmetlerini ona sağladılar.
VIII. Yüzyıldan itibaren vassal ilişkiler yayılmaya başladı, ustanın hizmetinde olan insanlar ona bağlılık yemin etmek zorunda kaldılar.
Almanya'da, XI yüzyıldan itibaren özel bir mülk kuruldu - boyananlar. Konumlarındaki bu insanlar kasaba halkından ve özgür köylülerden daha yüksek, ancak özgür şövalyelerden daha düşüktü. İkincisi aksine, yemek uzmanları, kendi istekleriyle hizmetlerini bırakamadılar.
Fransa'da, şövalyelik asil bir doğumun en önemli özelliklerinden biriydi, ancak zaman zaman serbest olmayan vatandaşlar belirli bir alan tahsisiyle mülke girmeyi başardılar. Bu tür insanlar düşük asalete aitti.
Ortaçağ’da İngiltere’de yalnızca kral şövalyeler yapabilirdi, ancak toprağa sahip olma gerçeği, unvanı vermek için yeterliydi. Köken ikincil öneme sahipti.
Şövalye eğitimi
Erdemlerde eğitim almak şövalye olmak için gerekenler. Bir çocuktan bir savaşçı yetiştirmek 7 yaşındayken 21 yaşında sona erdi. Genç bir adam başarılı bir şekilde sayfa olarak hizmet ettiğinde, bir sincap ve kendisine sunulan tüm sınavlarla başa çıktıysa, şövalye onu korkuttu.
Düzenin bir üyesi, eskrim ve binicilik, şahinlik ve yüzme konusunda mükemmel bir ustalığa sahip olmaktı. Şövalyeler aynı zamanda çeşitlilik armağanlarına, satranç oynamasına ve mahkemedeki tüm görgü kurallarına sahipti.
Küçük yaştan itibaren, erkek çocuklara cesaret, cesaret, cesur tavırlar gibi nitelikler kazandırdı. Genç erkeklere ayrıca müzik, şiir, dans ve din aşkı aşılandı.
Sayfa Hizmeti
Bir şövalye olmadan önce, çocuk ustaya birkaç hizmet aşamasından geçmek zorunda kaldı. Başlangıçta, o bir sayfa oldu. Genellikle, çocuk 7-8 yaş arası koruyucu azizlere transfer edildi ve 14 yaşına kadar orada kaldı.
Soylu feodal beyler beylerin rolünü oynadı, hatta bazı soylular kralın sayfası olan bir çocuğu ayarlamayı bile başardılar. Neredeyse doğuştan bir patronu olan bir hizmetçi olmak için, erkeklerin iyi bir soyağacına sahip olmaları gerekiyordu;
Sayfalar, çocuğu yetiştirmekten de sorumlu olan ustanın tam desteğiyle yaşadı.
Sayfanın görevleri:
- Lordun altındaki görev.
- Çeşitli sosyal etkinliklerde ona eşlik ediyor.
- Askeri kampanyalar sırasında lordun yanında bulunması.
- Kişisel ve sır dahil olmak üzere özel öneme sahip çeşitli hizmetlerin sağlanması.
14 yaşına ulaştıktan sonra genç adam bu hazırlık aşamasını bıraktı, eyleme muhteşem bir tören eşlik etti. Sonra bir sincap oldu. Bir sonraki aşama başladı.
Bey
Büyüme zamanı. Şövalye eğitiminin ikinci basamağı, efendisine bir koca olarak hizmet ediyordu. Bu süre 14'te başladı ve 21'e kadar sürdü. Bu yaştan orta çağda genç bir erkek yetişkin olarak kabul edildi. Kraliyet kablo demeti taşıyıcıları ömür boyu bu pozisyondaydı.
Sadece soylu kökenli genç bir adam da bir karı olabilir. Nadir durumlarda, bir ortak bu ünvanı ayırabilir. Soylu ailelerin vatandaşları da bazı beylerin altında yer alan sivri avcılardandı. Bu pozisyon onlara yaşamlarının sonuna kadar emanet edildi.
Avcı, her şeyinde ağlayışına hizmet etti. Mahkemede, turnuvalarda ve savaş alanında yanındaydı. Genç hizmetçi, patronunun silahı, zırhı ve atının durumunu izlemiştir. Savaş sırasında, efendi silah verdi ve ayrıca onunla yan yana savaştı.
Genç adam tahakkümüyle tamamen desteklendi, ikincisi ona askeri meseleleri ve şövalye eğitiminin tüm yönlerini öğretmek zorunda kaldı.
Ortaçağ'da şövalye olmanın başka bir yolu vardı. Pek başarılı olmadı. Savaşta genç bir adam bir şövalyeyi yenerse, o zaman savaş alanında istenen bölgeye atandı, çünkü bu durumda ismini şan ile kapladı.
Sırada, savaşçıların mülküne giriş var. Genç adamın kendisi genç adamı, başka bir feodal lordu veya kralı şövalye edebilir. Kaç yaşında bir şövalye şövalye olabilir? Çoğu zaman, bu olay genç bir erkek 21 yaşına geldiğinde gerçekleşti, ancak daha önce olağanüstü bir şeyle kendini adama hak etmişti.
Başlama töreni için hazırlık yapılması gerekiyordu ve prosedürün kendisi muhteşem ve şenlikliydi.
Şövalyelerin düzenine bir girme töreninin adı budur. Başlangıçta, başlangıç mistikti. Şövalye olmadan önce genç bir adam banyo yapmak, beyaz bir gömlek giymek, kırmızı bir pelerin ve altın mahmuzlar giymek zorundaydı. Bir beyefendi veya emrin büyüklerinden biri tarafından silahlarla çevriliydi, aynı zamanda sözlü talimatlarla birlikte bir tokat attı. Bir şövalye hayatında, bu hurma grevi, cevapsız bırakacağı tek kişiydi. Aynı zamanda, bir inisiyasyon da vardı; ustayı kuşatmak yerine, genç adam, önce sağ omzuna sonra da soluna, genç adama kılıcın düz tarafı ile çarptı.
Bir savaş olsaydı ve hazırlık için zaman yoksa, Ortaçağ'da nasıl şövalye oldun? Savaşta kendisini ayıran genç adama savaştan sonra tarlanın ortasında bir ünvan verildi. Bu onun alaycı veya diğer asil feodal lord tarafından yapıldı. Omuzlarında bir kareye düz çarptı ve kısa bir dua okudu.
Kilise Kutlama Ayini
Daha sonra, başlatma töreni dini bir çağrışıma girmeye başladı. Beyaz giyinmiş genç bir adam, bütün gece kilisede dua etti. Ertesi sabah, itirafçıya dayanmak, itirafçı ve itirafını yapmak zorunda kaldı.
Silahlarını sunağın üzerine koydu, ayrıca din adamları tarafından kutsandı. Bu işlemden sonra, manevi mentor kılıcı inisiye teslim etti veya kılıcını aldı. Şövalye inancını savunmak, zayıf ve yoksul olmak, onurlandırmak için yemin etti. Başlama töreni kilise tarafından yapıldığında, genç adamın bir inanç şövalyesi olacağı ve gayretle koruyacağı anlaşıldı. Genellikle töreni dini bayram veya başka önemli bir olay için işaretlemeye çalıştılar.
Kilise inisiyatifinin bitiminden sonra şövalye olmak için ne yapılması gerekiyor? Bunu törenin seküler aşaması takip etti. Yeni şövalye gücünü, el becerisini ve doğruluğunu kanıtlamak zorunda kaldı. Elleriyle üzüntüye dokunmadan eyere atladı ve dörtnala geçti, bir mızrakla korkuluklara çarptı.
Genç adam bütün denemeleri başarılı bir şekilde geçtiğinde, üst üste gelen birkaç gün süren şövalye dönüşümü şerefine büyük bir şölen düzenledi. Genellikle, bu ağır harcamalar, ustaya gençliğin inisiyatifinin babası olan vassası tarafından karşılandı.
Semboller ve gereçler
Gençler şövalyeler olduktan sonra, aileye ilk katılanlarsa, bireysel amblemlerini aldılar. Bu işaret genellikle çeşitli hayvanları ve sembolleri, bir şekilde gençlik cinsiyle bir ilişkisinin olduğunu gösterir. En yaygın kullanılan altın, gümüş, kırmızı, yeşil ve siyah renkler. Amblem ömür boyu yalnız kaldı ve kalıtsaldı.
Bazen şövalyenin patronu armasını kullanmasına ya da bazı yeni semboller eklemesine izin verdi. Bu, kahramanın savaştaki özel bir başarı ile ayırt edildiğinde yapıldı.
Her şövalye aynı zamanda kendi sloganına sahipti, armasının üzerine yerleştirildi ve görüntünün özünü ortaya koydu. Çoğu durumda, askerler için bu cümle aynı zamanda bir savaş çığlığı olarak da kullanılmıştır.
Şövalyelik Yoksunluk
Şövalye olma fırsatı ile birlikte, sıranızdan atılma, adınızı ve tüm klanı utandırma olasılığı da vardı. Bir kişi şövalyelik kodunu ihlal ettiğinde veya unvanına uygun olmayan bir şekilde davrandıysa, tersine prosedür uygulandı.
Törene cenaze töreni şarkı eşlik etti. Kalkanı sarkıtın üzerine arması ile koyarak, şövalyenin kendisinden dönüşümlü olarak silahların ve eşyaların parçalarını çıkardı. Adam soyulduktan ve uzun bir tişört giydikten sonra, kalkan üç parçaya bölündü. Eski savaşçı darağacından indirildi ve koltuk altlarının altına bir ip attı, ardından alay hareketi altında kalabalıklar kiliseye götürüldü. Orada bir cenaze töreni düzenlendi.
Suçu ağırsa, cümle ölümdü. Kitleden sonra sürgün cellat verildi. Daha hafif bir durumda, şövalye her rütbeden, ödüllerden, topraklardan ve soyundan gelen soyundan çıkarıldı ve bütün soyundan gelenler utanç içinde kaldı. Bir anlamda, ölüm daha yumuşak bir cezadı, çünkü merhametli rezil şövalye yoksulluk içinde yaşamaya ve yaşamının sonuna kadar hor görmeye zorlandı.
Ortaçağ'da nasıl şövalye oldun? Uzun bir hazırlık yoluna gitmek ve asil bir sıraya sahip olmak gerekiyordu. Fakat bütün bunlar, erkeğin gerekli ahlaki erdemlere sahip olacağı anlamına gelmiyordu. Ne kadar ideal şövalyelik olursa olsun, genellikle site üyeleri arasında soygun ve cinayeti küçümsemeyen açgözlü ve zalim insanlar vardır.
